Moi Najdrozsi Czytelnicy z ogromnym biciem serca oglaszam wyniki konkursu “Twoje drzewo”. Tym razem zdecydowalam nie losowac nagrod, jak robie to za kazdym razem, ale wybrac te prace, w ktore wlozono najwiecej serca i czasu.

Mimo, ze mialy byc tylko 3 nagrody, to jednak bedzie ich az 5 plus jedna pocieszenia, gdyz te wyjatkowe 5 histori zasluguje na publikacje. W wiekszosci przeslaliscie do mnie bardzo krotkie prace np. tylko zdjecia a te 5 osob wlozylo w historie mnostwo energii, dlatego wybralam wlasnie te a nie inne.

Osoby, ktore otrzymaja te niezwykle zestawy cudnych anielskich energii, pelne Slonca, dobrych wibracji by korzystac z nich w czasie zimowych miesiecy to:

Joanna  R. asik701….

Magdalena G… magdalena@gr…

Aldona T. aldona.try…

Emilia K. miluska8 ….

Basia runy.maksi….

malutka nagroda pocieszenia takze dla Emila Fraktriban  ….

Prosze o kontakt przez email i podanie adresu do wysylki paczuszki.

Wazne – paczuszki jeszcze naenergetyzuje i wysle je dopiero w przyszlym tygodniu.

Z moca Milosci Wasza Maria Bucardi

O konkursie – starszy wpis – http://bucardimaria.com/2013/09/07/konkurs-twoje-drzewo-trwa-nadal-a-niezwykle-nagrody-czekaja/

Historie konkursowe

Historia Joanny:

Moja Najdrozsza Mario, przesylam zdjecia wraz z moim opowiadaniem.

Tytul Konkursu mowi o histori drzewa, ale tak naprawde nie mam swojego ulubionego. Wszystkie drzewa sa dla mnie wazne. Kocham je. Zwlaszcza te starsze, ktore sprawiaja, ze czuje sie przed nimi respekt. Te, ktore zyja wiele lat i same moglyby opisac nejedna historie, ktora przezyly lub widzialy. Lubie maly lasek – park, ktory znajduje sie tuz obok mojego domu. Uwielbiam tam spacerowac. Czuje sie bezpieczna wsrod drzew, krzewow i traw. Panuje tam jakas tajemnicza moc, ktora sprawia, ze momentalnie ja sama staje sie silna, pelna pozytywnej, tajemnej energi. Czuje spokoj, bezpieczenstwo i radosc. Po takim spacerze, mam niesamowite sily i checi do zycia. Zrobilam kilka zdjec, zeby sie nimi podzielic. Jest wsrod nich zdjecie drzewa, ktore ma twarz ze skosnymi oczami. Zawsze sie z nim witam, a ono mi odpowiada. Jest tam rowniez zdjecie bardzo starego drzewa, ktore zostalo w brutalny sposob wyciete, pewnie dlatego, ze mieszkancy jednego z blokow nie mieli ladnego widoku. Przykre!
Przeciez drzewa, to zycie…, to my sami…
W zeszlym roku, jesienia, bylam w Holandi na tzw. “Floriadzie”. Pojechalam tam z przyciacielem na caly dzien, ktory i tak okazal sie zbyt krotki. Staralismy sie zobaczyc wszystko co sie da. Piekne ogrody, kwiaty, owoce i warzywa. Mozna bylo jesc, smakowac np. surowe kalafiory, rozne odmiany papryk czy pomidorow. Wszystko oczywiscie bylo z ekologicznych upraw i ich smak byl naprawde niepowtarzalny.
Jednak, nie o tym chcialam pisac…, a o moim przezyciu w jednym z laskow. Byl to park – las z bardzo starymi drzewami. Musze nadmienic, ze tereny “Floriady”, to byly tak ogromne obszary, jak male miasto. Trzeba bylo nawet przemieszczac sie z jednego miejsca do drugiego kolejka linowa, zeby moc zobaczyc np. ule i pasieki – niesamowita frajda. Wracajac do miejsca, gdzie zostal stworzony specjalnie dla ludzi las… Wchodzilo sie do niego i mniej wiecej w jego srodku, znajdowala sie polana, wsrod pieknych, starych drzew. Byly tak ogromne, ze ich korony stykaly sie ze soba. Na polanie mozna bylo znalesc jedno i dwuosobowe materace. Kazdy mogl sie na chwilke polozyc lub usiasc bezposrednio pod ogromnym drzewem i rozkoszowac sie zapachem lasu i ta niesamowita pozytywna energia, ktora tam panowala. Zeby tego bylo malo, to nagle, jakby z ziemi, a jednoczesnie z nieba, pojawily sie spiewy ptakow, odglos szumu wiatru, ktorego tak naprawde wcale nie bylo.
Organizatorzy calego przedsiewziecia, zamontowali w ziemi i na drzewach prawie niewidocze, male glosniki, z ktorych wydobywaly sie te lesne odglosy. Czulam sie tak, jakbym byla w srodku bajkowego lasu, slyszac dokola mnie odglosy natury. Nie mialam ochoty w ogole odejsc a jedynie zatracic sie w ta magiczna muzyke. Gdyby to tylko bylo mozliwe, to zostalabym tam znacznie dluzej… Szkoda, ze takich miejsc, jak te, jest tak niewiele… Chronmy te, ktore sa. Przeciez to tylko od nas samych zalezy, czy je stworzymy. Od nas… ludzi.

Joanna

P.S. Moja Kochana Mario wyrazam zgode na publikacje mojego opowiadania i zdjec na Twojej stronie lub w ksiazkach.

Historia Magdaleny nacisnij link https://docs.google.com/file/d/0B_kFBVa69pVARFI1OGVvZ3dsSVU/edit?usp=sharing

—————————————————————————————————–

Historia Aldony

Witam bardzo ciepło 🙂  Nadsyłam pracę konkursową na temat drzewa.

Długo zastanawiałam się, które drzewo jest dla mnie wyjątkowe. Do lasu często nie chodzę, bo nie mam go w pobliżu. W parku miejskim za dużo ludzi, by móc się do drzewa przytulić w spokoju. To bardzo trudno tak opowiedzieć, gdy na co dzień nie przywiązuje aż tak dłużej uwagi do drzew.

…ale napisałam krótką historyjkę z moją domową choinką.

Zdjęcia są ponumerowane i należy je oglądać tak, bo tekst to właśnie historyjka opisana na zdjęciach.

Zapraszam do prezentacji 🙂

Alodna

Wyrażam zgodę na publikację w nowej książce lub na stronie (proszę tylko zamazać zdjęcie z twarzą)

———————————————————————————————————-

Historia Emili

Witam Pani Mario,

przyznam szczerze, że od niedawna obserwuję Pani blog, ale od dawna interesuję się magią i sama od czasu do czasu praktykuję. Konkurs o Drzewach od razu mnie zainteresował, i postanowiłam, że wezmę w nim udział. Moja historia z drzewami zaczyna się od tego, że nie jestem uzdolniona plastycznie, a jedyne co potrafię pięknie naszkicować to drzewa bez liści. Kiedyś moje zeszyty szkolne były pełne rysunków drzew i kwiatów. Wszystko oczywiście czysto amatorskie, ale drzewa miały w sobie to “coś”. Gałęzie były bez liści i wyglądały bardzo tajemniczo. Z czasem przestałam rysować drzewa, a zaczęłam je fotografować. To co najbardziej lubię, to szum liści poruszanych przez wiatr. Jestem żywiołem powietrze i uważam, że połączenie wiatr+drzewo, daje najpiękniejszy dźwięk na świecie. Dźwięk, który niesamowicie mnie odpręża. Jeśli ktoś by mnie zapytał jakie jest moje ulubione drzewo? Hm, przyznam, że nie mam jednego ulubionego. Kocham wierzby płaczące, rosną w pobliżu mojego domu, podobają mi się brzozy, podziwiam drzewa egzotyczne. I dlatego przygotowałam dla Pani kolaż drzew z mojej ostatniej podróży do Indii i Nepalu. (załącznik) Zrobiły na mnie ogromne wrażenie. Ich konary są niesamowite.  Na jednym ze zdjęć widać zielone papużki, na innym plastry miodu – coś cudownego, nie widziałam tego nigdy wcześniej. Niektóre pozbawione były liści, a jeszcze inne ozdobione kolorowymi wstążkami. Drzewo z czerwonymi kwiatami jest niesamowite, gdyż podobno (tak mi mówiono) nie często można zobaczyć jak kwitnie,  jest to rododendron. Także na tym kończę moją historię, i dodam, ze impuls jaki skłonił mnie do napisania do Pani był niesamowity 🙂 Może to przed jutrzejszym rytuałem 🙂

Pozdrawiam,
Mila

Wyrażam zgodę na publikację mojego listu na Pani stronie oraz w Pani książkach.

———————————————————————————————————-

Historia Basi

W ramach konkursu przesyłam trzy fotografie drzew, które spotkałam w trzech różnych miejscach na ziemi. Dodaję do nich krótkie opisy moich odczuć i przemyśleń o tych miejscach do których wracam z radością bo energię, którą emanują te drzewa odczuwam jako cudowną. Spokój, radość, miłość. Nie trzeba nic więcej.

– las nad polskim Bałtykiem, cudowna oaza spokoju, zapach drzew, żywicy i muskanie promieni słońca.Tam zbieram   energię na cały rok.

– kwiat drzewa różowej magnolii w walijskim Cardiff. Jest tam niezliczona ilość tych cudownie kwitnących drzew w      kolorach, białym i różowym. Spadające płatki ścielą się dywanami u ich stóp. W tym magicznym miejscy  odczuwam energię Archanioła Chamuela- oddech miłości i wszystkiego co najlepsze.

–  platany nad Jeziorem Bodeńskim w Szwajcarii. Widok tych drzew jest fascynujący a emanująca z nich energia,       dodaje  siła i lekkości podczas spacerów brzegiem jeziora.

Wyrażam zgodę na publikacje.

Basia

————————————————————————————

Historia Emila

“O drzewie”

Bucardi Mario kochana

o drzewie jest ta treść rymowana

o drzewie które raz widziałem

o drzewie które raz doświadczałem

o drzewie które raz sobą czułem

o drzewie z którym byłem jednościa

o drzewie które jest dla mnie oczywistością

o drzewie w którym dostrzegłem głębie

o drzewie w którym się rozpłynąłem

o drzewie z którego inspiracje wziąłem

o drzewie które całe falowało

o drzewie które mnie inspirowało

o drzewie które z lisci wzory tworzy

o drzewie co piękniejsze jest od zorzy

o drzewie co łzy we mnie wywołało

o drzewie co śmiech spowodowało

o drzewie które wgląd mi dało

o drzewie które mnie uświadomiło

o drzewie które tak piękne było

o drzewie co wspominam miło

o drzewie gdzie z liści różne wzory

o drzewie co w nim były kolory

o drzewie w którego liściach dostrzegłem oczy

o drzewie które każdy inny przeoczy

o drzewie w którego oczach były mandale

o drzewie które teraz ponad siebie chwale

o drzewie z którego biły fale miłości

o drzewie z którego dosięgły mnie uczucia radości

o drzewie które mnie kochało

o drzewie co kochać siebie dało

o drzewie które widzi we mnie siebie

o drzewie które tutaj jest już w niebie.

Emil