Moi Kochani wczoraj mowilam Wam o jablkach (film ponizej), tutaj moje marmoladki czarownicy, czyli jablka z bananem, chili (!), czarnym pieprzem i sokiem z cytryny oraz naturalnym cukrem trzcinowym i miodem. Bez dodatu chemii czy innych!!!! Moc Milosci dla Was Wasza Maria Bucardi w imie naszej Matki Ziemi

ps. Oczywiscie jeszcze odrobinka kurkumy by zabarwic na ladny kolor. Niezwykla mieszanka ogromnych energii. Trzy sloiczki maja dodatkowo czarne dzikie winogrona i sa bez kurkumy, to te ciemniejsze na zdjeciu. Niech beda dla Was motywacja i inspiracja by czarowac takie niezwykle mikstury. Maja dzialanie energetyzujace i lekki afrodyzjak.

Ksiazki Marii Bucardi – http://magiczny-swiat.es24.pl  Facebook – http://www.facebook.com/maria.bucardi

Jablonie rozprzestrzenily sie do Europy z Azji. jabłko w Europie było symbolem zdrowia, życia, urodzaju, płodności, miłości, jesiennych żniw w Europie, ale też wiosny (wspólnie z kwiatem jabłoni), dostatku, długowieczności i nieśmiertelności. Jako symbol płodności i dostatku darowano jabłka przy obrzędach weselnych, stąd jabłko miało konotacje miłosne i erotyczne, takie jak jabłko Wenus w imperium rzymskim, albo jabłko niezgody, przyznane przez Parysa Afrodycie, bogini miłości, w zamian za małżeństwo z Heleną. Złote jabłka były symbolem nieśmiertelności i najwyższego bogactwa, ale też wiecznego życia w zaświatach czyli pozagrobowego. Jabłka mogły więc jednocześnie przypominać o śmierci i o życiu. Znajduje to odzwierciedlenie w mitologiach, kiedy jabłoń jest cudownym drzewem, rosnącym w zaświatach, gdzie aby się dostać jako człowiek trzeba umrzeć — np. na indyjskiej górze Meru, na której mieszkają bogowie, rośnie też gigantyczna, różana jabłoń (Jambu), a obok góry leży Wyspa Różanej Jabłoni, Jambudvipa.

Celtowie nazywali świat pozagrobowy Avalonem czyli “Wyspą Jabłek”, do której zmarli dostawali się płynąc na zachód w łodzi. Na Avalonie leżała Równina Szczęścia (Mag Mell) na środku której rosła cudowna jabłoń, jednocześnie pokryta liśćmi, kwiatami i owocami, które to jabłka dawały życie i młodość.

W tradycji chrześcijańskiej jabłko związane z rytuałami pogańskiej płodności było symbolem pokusy i pożądania. Według średniowiecznych i renesansowych artystów jabłko było na ich obrazach owocem zerwanym przez Ewę z drzewa poznania dobra i zła.

Jabłko jest też tradycyjnym atrybutem władzy królewskiej — złote jabłko z krzyżem symbolizuje sferę kosmiczną, świat i kulę ziemską. Używane jest przy koronacjach obok berła i korony.

Owoc zawiera witamine C, blonnik, kwercetyne, pektyne i inne.
Jak wiele innych owoców, spożywane na surowo jabłka mają niską wartość na indeksie glikemicznym (fruktoza i inne cukry uwalniają się powoli z błonnika, przez co zawartość cukru we krwi konsumenta rośnie wolno, bez nagłych odchyleń) zatem są zdatne do spożywania przez osoby chorujące na cukrzycę lub hipoglikemię. Nie dotyczy to soku jabłkowego po oddzieleniu błonnika, gdzie wartość na indeksie glikemicznym ulega sporemu podwyższeniu.